Περιγράφεται σαν πόνος και απώλεια της κίνησης του ώμου χωρίς εμφανή αίτια. Παρουσιάζεται συχνά σε ασθενείς με διαβήτη, αυτοάνοσες παθήσεις ή και λόγω μακρόχρονης ακινητοποίησης. Η θεραπεία του περιλαμβάνει την λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών, ενδαρθρικές εγχύσεις κορτικοστεροειδών και φυσιοθεραπεία.

Χρειάζεται παρακολούθηση για τουλάχιστον 3-6 μήνες. Στο διάστημα αυτό μπορεί να χρειαστεί κινητοποίηση του ώμου υπό αναισθησία ή και αρθροσκοπική λύση των συμφύσεων.