Η τραυματική αστάθεια του ώμου μετά από εξάρθρημα αποτελεί μία από τις πιο συχνές κακώσεις του ώμου. Συνήθως συνοδεύεται από βλάβη Bankart (απόσπαση του επιχείλιου χόνδρου από το πρόσθιο χείλος της ωμογλήνης) η οποία είναι παρούσα στο 80-90 % των ασθενών ή βλάβη Hill-Sachs (που αποτελεί ουσιαστικά συμπιεστικό κάταγμα της κεφαλής του βραχιονίου).

Το εξάρθρημα του ώμου μπορεί να προκαλέσει ρήξεις στο στροφικό πέταλο του ώμου κυρίως σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας καθώς και τραυματισμούς του μασχαλιαίου νεύρου. Μπορεί επίσης να προκληθεί αγγειακή κάκωση ή κάταγμα.

Η θεραπεία του 1ου εξαρθρήματος του ώμου είναι συνήθως συντηρητική και περιλαμβάνει την άμεση ανάταξη και ακινητοποίηση και στην συνέχεια την ενδυνάμωση των σταθεροποιητών μυών καθώς και φυσικοθεραπεία.

Όταν το εξάρθρημα του ώμου υποτροπιάζει, συνοδεύεται από άλλες βλάβες ή πόνο, ενδείκνυται η χειρουργική αποκατάσταση των βλαβών, η οποία γίνεται πλέον αποκλειστικά με αρθροσκόπηση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε άτομα με υψηλές αθλητικές απατήσεις.