Είναι το πιο γνωστό από όλα τα σύνδρομα παγίδευσης. Οφείλεται στην παγίδευση του μέσου νεύρου κάτω από τον εγκάρσιο σύνδεσμο του καρπού. Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση του είναι η καταπόνηση λόγω επαναλαμβανόμενων κινήσεων, η παχυσαρκία, το κάπνισμα, το αλκοόλ, ρευματικές παθήσεις και παθήσεις του θυροειδούς.

Παρουσιάζεται με αιμωδίες και πόνο στα πρώτα 3 δάκτυλα και στην κερκιδική πλευρά του παράμεσου. Η διάγνωσή του γίνεται από την κλινική εικόνα και με το ηλεκτρομυογράφημα. Η θεραπεία του συνίσταται σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, νάρθηκες και αλλαγή των δραστηριοτήτων.

Συνήθως όμως η συντηρητική θεραπεία δεν αποδίδει οπότε η χειρουργική αποσυμπίεση του μέσου νεύρου στον καρπιαίο σωλήνα είναι αναγκαία. Με την προϋπόθεση ότι αυτή θα γίνει έκγαιρα, ο ασθενής απαλλάσσεται πλήρως από τα ενοχλήματά του. Σε αντίθετη περίπτωση, αν η επέμβαση καθυστερήσει μπορεί να παραμείνουν μόνιμες βλάβες (π.χ. οριστική ατροφία μυών θέναρος).