Μετεγχειρητικές Οδηγίες

1.    Αντιφλεγμονώδη για 4-5 ημέρες

2.    Βάδιση με βακτηρίε

3.    Αντιπηκτική αγωγή σε ασθενείς υψηλού κινδύνου

4.    Παγοθεραπεία

5.    Επανέλεγχος μετά από 10 ημέρες

6.    Φυσικοθεραπείες

Ρήξη μηνίσκων

Οι δύο μηνίσκοι, ο έσω και ο έξω, είναι ημισελινοειδείς (C) σφηνοειδείς σχηματισμοί από συνδετικό ιστό που παρεμβάλλονται μεταξύ του μηρού και της κνήμης. Οι μηνίσκοι αυξάνουν και προσαρμόζουν την επιφάνεια επαφής βοηθώντας έτσι στην καλύτερη κατανομή των ασκούμενων δυνάμεων και στην απόσβεση αυτών. Οι μηνισκικές βλάβες κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες: τις οξείες ρήξεις και τις χρόνιες – εκφυλιστικές ρήξεις.

Οι Οξείες ρήξεις των μηνίσκων συμβαίνουν συνήθως σε νέα άτομα κατά τη διάρκεια στροφικής κίνησης του μηρού επί της κνήμης με το γόνατο σε κάμψη. Οι Χρόνιες-Εκφυλιστικές ρήξεις των μηνίσκων είναι συχνές σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Οι ασθενείς αναφέρουν επαναλαμβανόμενο οίδημα γόνατος και συχνά δεν θυμούνται συγκεκριμένο επεισόδιο τραυματισμού.

Η αντιμετώπιση της ρήξης των μηνίσκων μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική και εξαρτάται από το είδος και τη θέση της ρήξης. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει ασκήσεις ενδυνάμωσης του τετρακεφάλου, φυσικοθεραπείες και αποφόρτιση της άρθρωσης. Στις περισσότερες όμως περιπτώσεις ενδείκνυται αρθροσκόπηση του γόνατος (μερική μηνισκεκτομή ή συρραφή του μηνίσκου). Με την μέθοδο αυτή, ο ασθενής, λίγες ώρες μετά το χειρουργείο, εγκαταλείπει το νοσοκομείο και μπορεί να επανέλθει στην εργασία του την επόμενη μέρα.